ενοριακό φυλλάδιο 19-2-2012
Δευ, 20/02/2012 - 09:50 | 
agiamavra
I. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ
Η ‘’ΜΑΡΤΥΡΙΑ’’ΤΟΥ Ι.Ν. ΑΓ. ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΑΥΡΑΣ
19\2\2012 Tεύχος 86¨Ετος 4ο
Kυριακή των Απόκρεων
Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ
«- Γέροντα, πώς είναι η Κόλαση; - Θα σου πω μια ιστορία που
έχω ακούσει: Κάποτε ένας απλός άνθρωπος παρακαλούσε τον
Θεό να του δείξει πώς είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση. Ένα
βράδυ λοιπόν στον ύπνο του άκουσε μια φωνή να του λέει:
"Έλα να σου δείξω την κόλαση ".
Βρέθηκε τότε σ'ένα δωμάτιο, όπου πολλοί άνθρωποι κάθονταν
γύρω από ένα τραπέζι και στην μέση ηταν μια κατσαρόλα
γεμάτη φαγητό.Όλοι όμως οι άνθρωποι ηταν πεινασμένοι, γιατί
δεν μπορούσαν να φάνε. Στα χέρια τους κρατούσαν από μια
πολύ μακριά κουτάλα.Έπαιρναν από την κατσαρόλα το
φαγητό, αλλά δεν μπορούσαν να φέρουν την κουτάλα στο
στόμα τους. Γι' αυτό άλλοι γκρίνιαζαν, άλλοι φώναζαν, άλλοι
έκλαιγαν... Μετά άκουσε την ίδια φωνη να του λέει: "Έλα τώρα
να σου δείξω και τον Παράδεισο ".
Βρέθηκε τότε σ' ένα άλλο δωμάτιο όπου πολλοί άνθρωποι
κάθονταν γύρω από ένα τραπέζι, ίδιο με το προηγούμενο, και
στην μέση ηταν πάλι μια κατσαρόλα με φαγητό και είχαν τις
ίδιες μακριές κουτάλες.Όλοι όμως ηταν χορτάτοι και χαρούμε-
νοι, γιατί ο καθένας έπαιρνε με την κουτάλα του φαγητό από
την κατσαρόλα και τάιζε τον άλλον.
Κατάλαβες τώρα κι εσύ πώς μπορείς να ζεις από αυτήν την
ζωή τον Παράδεισο;
Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμείβεται με θεϊκή
παρηγοριά. Όποιος κάνει το κακό υποφέρει και κάνει τον
επίγειο παράδεισο, επίγεια κόλαση.
Έχεις αγάπη, καλωσύνη; Είσαι άγγελος και, όπου πας ή
σταθείς, μεταφέρεις τον Παράδεισο. Έχεις πάθη, κακία; Έχεις
μέσα σου τον διάβολο και, όπου πας ή σταθείς, μεταφέρεις την
Κόλαση. Από εδώ αρχίζουμε να ζούμε τον Παράδεισο ή την
Κόλαση».
Η δύναμη της υπομονής
Κάποιος μοναχός, από δαιμονική επήρεια, έπεφτε συχνά σε
σαρκικό αμάρτημα. Ολοένα όμως βίαζε τον εαυτό του να μην
πετάξει το σχήμα του. Και κάνοντας την καθημερινή του προσευχή,
ικέτευε το Θεό στενάζοντας και λέγοντας:- Κύριε, θέλω δε θέλω,
σώσε με! Γιατί εγώ, σαν λάσπη που είμαι, ποθώ τη βρωμιά της
αμαρτίας. Εσύ όμως,σαν Θεός παντοδύναμος, μπορείς να μ’
εμποδίσεις. Αν ελεήσεις τον δίκαιο, τίποτα το σπουδαίο. Κι αν
σώσεις τον καθαρό, τίποτα το θαυμαστό. Αυτοί είναι άξιοι ν’
απολαύσουν την αγαθότητά Σου.Σε μένα,Δέσποτα,
φανέρωσε θαυμαστά το έλεός Σου(Ψαλμ. 16, 7)και σ’αυτό μου το
κατάντημα δείξε την ανείκαστη φιλανθρωπία Σου. Γιατί στα χέρια
Σου έχω αφεθεί εγώ, ο φτωχός από κάθε αρετή.Αυτά και άλλα
παρόμοια έλεγε κλαίγοντας καθημερινά ο αδελφός, είτε συνέβαινε
ν’ αμαρτήσει είτε όχι.Κάποια νύχτα λοιπόν, αφού έπεσε στη
συνηθισμένη αμαρτία, σηκώθηκε την ίδια στιγμή και άρχισε τον
Κανόνα του. Τότε ο δαίμονας, σαστισμένος από την τόση ελπίδα
του αλλά και την αδιαντροπιά του απέναντι στο Θεό, του
παρουσιάστηκε ολοζώντανος! Άθλιε! Του λέει. Πώς στέκεσαι
μπροστά στο Θεό χωρίς να κοκκινίζεις; Πώς πιάνεις στο στόμα σου
ακόμα και τ’ όνομά Του; Και πώς τολμάς να προσεύχεσαι χωρίς
ντροπή;- Τούτο το κελλί είναι σιδεράδικο, του απάντησε ο αδελφός.
Μια σφυριά δίνεις, μια παίρνεις. Δεν θα σταματήσω, λοιπόν, να
παλεύω μαζί σου μέχρι να πεθάνω, κι όπου με βρει η τελευταία
μου μέρα. Να, με όρκο σε πληροφορώ και με πεποίθηση στην
άπειρη αγαθότητα του Θεού σου λέω: Στο όνομα Εκείνου, που ήρθε
να καλέσει σε μετάνοια και να σώσει τους αμαρτωλούς, δεν θα
πάψω να προσεύχομαι στον Κύριο εναντίον σου, ώσπου να πάψεις
κι εσύ να με πολεμάς.Και θα δούμε ποιος θα νικήσει, εσύ ή ο
Θεός!Σαν άκουσε ο δαίμονας αυτά τα λόγια, του λέει:- Μα την
αλήθεια, ποτέ πια δεν θα σε πολεμήσω, για να μη γίνω αφορμή να
στεφανωθείς με την υπομονή που κάνεις.Και από τη στιγμή εκείνη ο
εχθρός έφυγε μακριά του.Ο αδελφός τότε ήρθε σε κατάνυξη, και σ’
όλη την υπόλοιπη ζωή του έκλαιγε για τις αμαρτίες του.Τώρα όμως
ο λογισμός του έλεγε συχνά: «Καλό έργο κάνεις, που κλαις». Αλλ’
αυτός εναντιωνόταν στο λογισμό: «Ανάθεμα σ’ αυτό το καλό! Ο
Θεός δεν θέλει να χάσει κανείς την ψυχή του σ’ όλα τα έργα της
ατιμίας, κι έπειτα να κάθεται και να τη μοιρολογάει, οπότε ή τη
σώζει ή δεν τη σώζει».
ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΈΝΑ ΓΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ ΤΗΣ
ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΕΙΤΕ ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ ΕΙΤΕ ΥΠΕΡ
ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ
ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΟΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΠΑΛΚΟΝΙΟΥ
ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΌΜΩΣ ΔΕΝ ΕΞΟΦΛΗΘΗΚΕ.
ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΟΥΜΑΙ ΌΤΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΝΕΓΕΡΣΕΩΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΣΗ . ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΓΙΟΙ
ΑΠΌ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ
ΞΑΝΑΑΓΙΟΓΡΑΦΗΘΕΙ.
ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 19\2 ΣΤΙΣ 5.00μ.μ.ΘΑ ΜΙΛΗ-
ΣΕΙ ΣΤΟΝ Ι.Ν.Της ΑΓ.ΜΑΡΙΝΑΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ
Ο π. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗΣ.
<<Πέθανε ο κρέας, ψυχομαχάει και ο τύρος>>
Την ερχόμενη Κυριακή της τυρινής μετά τον
Εσπερινό της Συγνώμης θα ακολουθήσει στο
Ισόγειο του Ι. Ναού μας εορτή με τυροκομικά,
Κρασί και αναψυκτικά τιμή εισ. 3Ε ας πάρου-
με μια πρόσκληση για να κανονίσουμε τα κε-
ράσματα.
ΑΠΌ ΑΥΡΙΟ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΔΕΝ ΞΑΝΑ-
ΤΡΩΜΕ ΚΡΕΑΣ. ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΡΩ-
ΜΕ ΤΥΡΙ, ΓΑΛΑ, ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.
Μόνο αυτοί, πού ρισκάρουν τά πάντα γιά νά
πάνε μακριά, μόνο αυτοί μπορούν νά
ανακαλύψουν πόσο μακριά μπορεί κανείς να
φτάσει. Έλιοτ
Αυτή είναι η θρησκεία μας.Εκεί πρέπει να πάμε.Ο Χριστός
είναι ο Παράδεισος, παιδιά μου. Τι είναι Παράδεισος; Ο
Χριστός είναι. Από δω αρχίζει ο Παράδεισος. Είναι
ακριβώς το ίδιο, όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό, ζουν
τον Παράδεισο. Έτσι είναι, που σάς το λέγω. Είναι σωστό,
αληθινό αυτό, πιστέψτε με! Έργο μας είναι να
προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο να μπούμε μέσα
στο φως του Χριστού. Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά.
Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό. Να ξυπνήσει
η ψυχή και ν’ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία. Να
επιδοθεί στο θείο έρωτα. Έτσι θα μάς αγαπήσει κι
Εκείνος. Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη. Αυτό θέλει πιο
πολύ ο Χριστός, να μάς γεμίζει από χαρά, διότι είναι η
πηγή της χαράς. Αυτή η χαρά είναι δώρο του Χριστού.
Μέσα σ’ αυτή τη χαρά θα γνωρίσομε τον Χριστό. Δεν
μπορούμε να Τον γνωρίσουμε, αν Εκείνος δεν μας
γνωρίσει.Πώς το λέγει ο Δαβίδ;«Εάν μη Κύριος
οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες,
εάν μη Κύριος φυλάξη πόλιν, εις μάτην ηγρύπνησεν ο
φυλάσσων» (Ψαλμ. 126, 1).
Γέροντος Πορφυρίου