ενοριακό φυλλάδιο 22-1-2012
Σάβ, 21/01/2012 - 15:39 | 
agiamavra
I. ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΘΗΝΩΝ
Η ‘’ΜΑΡΤΥΡΙΑ’’ΤΟΥ Ι.Ν. ΑΓ. ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΚΑΙ ΜΑΥΡΑΣ
22\1\2012 Tεύχος 82¨Ετος 4ο
Ερμηνεία της θ. Λειτουργίας κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα
(μέρος β’)
Ανάμνηση της σταυρικής θυσίας
Ο ιερέας, αφού πάρει στα χέρια του τον άρτο, από τον οποίο θα
κόψει το ιερό τμήμα που θα μεταβληθεί σε σώμα Χριστού, λέει: «Εις
ανάμνησιν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού
Χριστού».Τα λόγια αυτά αναφέρονται σ’ όλη τη Λειτουργία και
ανταποκρίνονται στην παραγγελία που άφησε ο Χριστός όταν
παρέδωσε το Μυστήριο της θ. Ευχαριστίας:<<Tούτο ποιείτε εις την
Εμήν ανάμνησιν>> (Λουκ.22,19)
Αλλά ποια είναι αυτή η ανάμνηση; Πώς θα θυμηθούμε τον Κύριο
στη Λειτουργία και τι θα διηγηθούμε γι’ Αυτόν; Μήπως εκείνα που
Τον απέδειξαν Θεό παντοδύναμο; Ότι δηλαδή ανέστησε νεκρούς,
χάρισε το φως σε τυφλούς, πρόσταξε τους ανέμους να κοπάσουν,
χόρτασε χιλιάδες ανθρώπους με λίγα ψωμιά; Όχι, ο Χριστός δεν
ζήτησε να θυμόμαστε αυτά, αλλά μάλλον εκείνα που φανερώνουν
αδυναμία, δηλαδή τη σταύρωση, το πάθος, το θάνατο. Γιατί τα
πάθη ήταν πιο αναγκαία από τα θαύματα.Τα πάθη του Χριστού μας
προξενούν τη σωτηρία και την Ανάσταση, ενώ τα θαύματά Του
αποδεικνύουν μόνο ότι Αυτός είναι ο αληθινός Σωτήρας. Αφού
λοιπόν ο ιερέας πει, «Εις ανάμνησιν του Κυρίου...», προσθέτει
εκείνα που δηλώνουν τη σταύρωση και το θάνατο.
Τεμαχίζει δηλαδή με το μαχαίρι τον άρτο, λέγοντας την προφητεία:
«Σαν πρόβατο οδηγήθηκε στη σφαγή. Και σαν αρνί αμώμητο, που
παραμένει άφωνο μπροστά σ’ αυτόν που το κουρεύει, έτσι κι Αυτός
δεν ανοίγει το στόμα Του. Καταδικάστηκε σε ταπεινωτικό θάνατο
και Του αρνήθηκαν δίκαιη κρίση. Και ποιος μπορεί να μάς μιλήσει
για την καταγωγή του; Γιατί εξαλείφθηκε η ζωή Του από το
πρόσωπο της γης» (Ησ 53, 7-8). Κι αφού εναποθέσει στο άγιο
Δισκάριο το ιερό τμήμα που έκοψε (Αμνό), προσθέτει τα λόγια:
«Θυσιάζεται ο Αμνός του Θεού, που παίρνει επάνω Του την
αμαρτία των ανθρώπων» (πρβλ.Ιω. 1,29). Μετά χαράζει πάνω στον
Αμνό το σημείο του σταυρού, δείχνοντας έτσι τον τρόπο που έγινε
η θυσία: με το σταυρό. Ύστερα, με το μαχαίρι που έχει σχήμα
Λόγχης.
κεντάει τον Αμνό στο δεξί μέρος και λέει: «Ένας από τους
στρατιώτες Του τρύπησε την πλευρά με τη λόγχη».Και χύνοντας
μέσα στο άγιο Ποτήριο κρασί και νερό, συμπληρώνει:«κι αμέσως
βγήκε αίμα και νερό»(Ιω.19,34)
( συνεχίζεται…)
Μάξιμος ο Γραικός
Ο Άγιος Μάξιμος ο Γραικός γεννήθηκε στην Άρτα το 1470.
Το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Τριβώλης και οι
γονείς του ήταν πλούσιοι και ευσεβείς. Η οικογένειά του
ανήκε στη χορεία των λογίων,που συνόδευσαν τον Θωμά
Παλαιολόγο κατά την έξοδό του από το Μυστρά, λίγο
πριν από την πτώση του Δεσποτάτου.Φεύγοντας, λοιπόν,
από το Μυστρά η οικογένεια του Αγίου Μαξίμου
εγκαταστάθηκε στην Άρτα. Από τα 14 έως τα 20 χρόνια
του, οι γονείς του τον στέλνουν στην Κέρκυρα, για να
μαθητεύσει κοντά στον θείο του Δημ.Τριβώλη και στον
επιφανή δάσκαλο Ιωάννη Μόσχο. Στη συνέχεια πήγε
στην Φλωρεντία και σπούδασε κοντά στον διαπρεπή
Έλληνα Ιωάννη Λάσκαρη Θεολογία, Ιστορία, Φιλολογία,
Φιλοσοφία και τις γλώσσες αρχαία Ελληνική, Λατινική,
Γαλλική και Ιταλική.
Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του, ο Μιχαήλ Τριβώλης,
πήγε στο Άγιο Όρος και έγινε ο μοναχός Μάξιμος στη
Μονή Βατοπαιδίου σε ηλικία 35 ετών. Εκεί εργάσθηκε σαν
απλός μοναχός για δέκα χρόνια, με ταπείνωση και
σεβασμό προς τους πατέρες, ενώ το ήθος και η μόρφωσή
-2-
του τον είχαν κάνει πολύ γνωστό. Αυτό ακριβώς το κύρος
του αποτέλεσε και την αιτία της αποστολής του στη
Ρωσία, προκειμένου να μεταφράσει τα λειτουργικά βιβλία,
την Αγία Γραφή και τα βιβλία των Πατέρων, από τα
ελληνικά στα ρωσικά και να διορθώσει τις σοβαρές
αλλοιώσεις που είχαν υποστεί.
Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησε μαζί με άλλους δύο μοναχούς που
μιλούσαν τη ρωσική γλώσσα και έφθασε στη Μόσχα το
1518. Αμέσως έπιασε δουλειά και με τη βοήθεια των
συνεργατών του ο Μάξιμος διόρθωσε, ερμήνευσε και
μετέφρασε το Ψαλτήρι.Στη συνέχεια μετέφρασε τις
Πράξεις των Αποστόλων, Αποστολικούς Κανόνες, Ομιλίες
του Ιωάννου του Χρυσοστόμου κ.α. Με την πάροδο του
χρόνου εξοικειώθηκε με το περιβάλλον, δημιούργησε
πολλές φιλίες με επιφανείς φυσιογνωμίες της ρωσικής
κοινωνίας,αλλά συγχρόνως άρχιζε να δημιουργεί εχθρούς,
επειδή έλεγχε τα κακώς κείμενα της ρωσικής
εκκλησιαστικής και κοινωνικής ζωής. Την εποχή εκείνη
υπήρχαν στη Ρωσία δύο τάσεις για τον μοναχισμό: Η μία
υποστήριζε ότι τα μοναστήρια δικαιούνταν να έχουν
μεγάλη περιουσία και δούλους και η άλλη έλεγε, ότι οι
μοναχοί δεν πρέπει να ασχολούνται με αυτά και να
αντιδικούν με τους ανθρώπους για υλικά πράγματα. Ο
Μάξιμος χωρίς να ταχθεί με κανέναν υποστήριζε τις
σωστές απόψεις της Εκκλησίας, δηλαδή ότι η Εκκλησία
δικαιούται να έχει περιουσία για τα απολύτως αναγκαία,
κτυπούσε όμως τον υπερβολικό πλούτο, ο οποίος, όπως
έλεγε, διαφθείρει τον άνθρωπο και σκοτίζει το νου του.
Με αφορμή την αντίδραση του Μαξίμου του Γραικού στην
ενέργεια του ηγεμόνα της Ρωσίας να χωρίσει την
ορθόδοξη γυναίκα του, επειδή δεν έκανε παιδιά και να
παντρευτεί μια καθολική, διατάχθηκε η σύλληψή του.
-3-
Τον οδήγησαν σε δίκη και με ψεύτικες κατηγορίες τον
καταδίκασαν σε εγκλεισμό στη μονή Βολοκαλάμσκ, ως
αιρετικό και ως αμετανόητο αμαρτωλό. Εκεί τον οδήγησαν
σιδηροδέσμιο σε απομόνωση, ενώ του απαγόρευσαν τη
Θεία Κοινωνία και τη συμμετοχή του στις ακολουθίες του
Ναού.Σε αυτή τη σκληρή σκλαβιά ο όσιος Μάξιμος κάθισε
6 χρόνια,σε ένα υγρό και στενό κελί, όπου υπέμεινε την
πείνα τη δίψα το κρύο και την στέρηση ασχολίας. Επί
πλέον του απαγόρευσαν να γράφει και του πήραν τα
βιβλία.Η μόνη του παρηγοριά ήταν η θερμή και αδιάλειπτη
προσευχή του. Ο Κύριος όμως δεν τον εγκατέλειψε.
Παρουσιάστηκε σ΄ αυτόν Άγγελος Κυρίου στη φυλακή ο
οποίος τον στερέωσε στην υπομονή λέγοντάς του:
« Υπομονή, γέροντα. Με αυτά τα πρόσκαιρα βάσανα θα
λυτρωθείς από τα αιώνια ». Ο Άγιος Μάξιμος, παρέμεινε
Φυλακισμένος για 23 ολόκληρα χρόνια. Τελικά το 1548
απελευθερώνεται και έρχεται να ζήσει στη μονή της Αγίας
Τριάδος έξω από τη Μόσχα. Έτσι έμεινε στη Ρωσία και
αναπαύθηκε το1560, στις 21 Ιανουαρίου σε ηλικία 90
ετών, αφήνοντας πίσω του μεγάλο συγγραφικό έργο.
Μετά το θάνατό του οι ρώσοι κατάλαβαν την αδικία τους
απέναντι στον πολύτιμο αυτόν άνδρα και στην συνείδησή
τους κατείχε θέση Αγίου και μάρτυρος. Τελικά ανακηρύχ-
θηκε επίσημα Άγιος από τη Ρωσική Εκκλησία το 1988.
Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Άγιος Μάξιμος
υπέγραφε τα κείμενά του ως εξής: Μάξιμος ο Γραικός, ο
Λακεδαιμόνιος, που σημαίνει, ότι θυμόταν και ήταν
υπερήφανος για την περιοχή της καταγωγής του,που
όπως αναφέραμε στην αρχή ήταν Λάκεδαιμόνιος.
Η μνήμη του εορτάζεται την 21 Ιανουαρίου